Μετάβαση στην ενηλικίωση

4. Αφήνοντας το να φύγει - Τι σημαίνει «αποσύνδεση» για τους γονείς;

4.1. . Τροποποιήσεις στο οικογενειακό σύστημα - επαναφορά γονικού ρόλου

^{Photo: Pixabay}

"Πώς μπορώ να εκπληρώσω τον ρόλο μου ως γονέα ενός τώρα ενηλίκου παιδιού;" "Τι σημαίνει η μετακόμιση για την υπόλοιπη οικογένεια;"

Η μετάβαση,Transition, στην ενηλικίωση και η μετακόμιση του ίδιου του παιδιού σημαίνει μια τεράστια τροποποίηση για τους γονείς.

"Θα ήταν ιδανικό εάν και τα δύο μέρη (οι γονείς και οι νέοι) είχαν αρκετό χρόνο να αναπτυχθούν ομαλά προς διαφορετικές κατευθύνσεις μέχρις ότου χαλαρώσουν όλες οι εξαρτήσεις και οι επαφές να γίνουν σε απόλυτη εθελοντική βάση. Αυτή η ιδανική διαδικασία αποσύνδεσης είναι παρ 'όλα αυτά πολύ σπάνια στην πραγματικότητα, τις περισσότερες φορές είναι μια εποχή έντονης συναισθηματικής δυσφορίας ". [6]

Δυστυχώς, η κατάλληλη στιγμή φαίνεται πολύ σπάνια. Είτε οι εξωτερικές συνθήκες διαβίωσης, όπως η επίσκεψη ενός συγκεκριμένου κέντρου φροντίδας ή τα εσωτερικά προβλήματα, συμβάλλουν σε μια υπερβολικά γρήγορη απόσπαση και οι γονείς έχουν λίγο χρόνο να προσαρμοστούν σε αυτή τη νέα κατάσταση. Τα παιδιά μένουν περισσότερο, κάποια ακόμη και σε όλη τους τη ζωή στο σπίτι του γονέα.

Σύμφωνα με τον αναπτυξιακό ψυχολόγο Bronfenbrenner, εάν εκκρεμεί μία απόσπαση, αυτό γίνεται αντιληπτό ως μια "οικολογική μετάβαση",transition, επειδή "ένα άτομο αλλάζει τη θέση του (στο οικολογικά κατανοητό περιβάλλον) αλλάζοντας τον ρόλο του, τον τομέα της ζωής ή και τα δύο".[7] Αυτό οδηγεί πάντα σε αλλαγή ρόλου.

Ο λόγος για την πιθανή κρίση είναι ότι «τα παιδιά με ειδικές ανάγκες είναι συχνά στο επίκεντρο της ζωής των γονιών τους.» [8]

Για χρόνια, όλα γύριζαν γύρω από ένα πρόσωπο, και αυτή η λειτουργία του παιδιού βοηθά επίσης τις οικογένειες να σταθεροποιηθούν. [9]

Όταν το παιδί εγκαταλείπει το σπίτι, είναι ιδιαίτερα δύσκολο για τις γυναίκες να κάνουν τη μετάβαση, transition, από την ενεργητική στην παθητική μητρότητα, λέει η Bettina Teubert, οικογενειακός θεραπευτής. Οι μητέρες αισθάνονται περιττές και απαλλαγμένες και μπορούν να υποφέρουν από ένα σύνδρομο κενής φωλιάς. Μια ομάδα αυτοβοήθειας που διευκολύνει τη μετάβαση, transition, των μητέρων και την έναρξη της εργασίας τους μπορεί να βοηθήσει. Η κενή φωλιά δεν είναι μια ασθένεια, αλλά η συνέπεια ενός φυσιολογικού συμβάντος με θετικές και αρνητικές πτυχές, αλλά τα ενδιαφερόμενα άτομα συχνά μιλούν για «κατάθλιψη» και «θλίψη» [10] .

Όταν το παιδί έχει εγκαταλείψει τη γονική κατοικία, μπορεί να εμφανιστούν  προβλήματα που έχουν συγκαλυφθεί πριν, με πλήρη σκληρότητα. Μπορεί να δείξει ότι η σύμπραξη υπάρχει μόνο λόγω του παιδιού. Ή ο πατέρας, ο οποίος ξαφνικά ζηλεύει τους εφήβους και τις ελευθερίες τους, θρηνεί τα δικά του νιάτα. Και κυρίως οι ίδιοι οι νέοι, οι οποίοι ενεργούν και αποφασίζουν εντελώς άγνωστα με δική τους ευθύνη, πρέπει να το μάθουν πως να το κάνουν σωστά. [11]

Εάν οι γονείς πιέσουν για την μετακόμιση , εξαιτίας εξωτερικών παραγόντων ή όταν αναζητούν ένα σπίτι κατοικίας για το ενήλικο παιδί τους, πρέπει να το δικαιολογήσουν. Π.χ. προς μία διοικητική υπηρεσία , η απόσπαση μάλλον βιώνεται ως ενεργός «παράδοση». "Η ετοιμασία της δράσης για την απόσπαση ενός παιδιού πρέπει να προκαλέσει αμφιλεγόμενα συναισθήματα". [12]

Έχεις ρίξει το παιδί σου έξω από τη φωλιά! " Εάν αυτά τα συναισθήματα δεν αντιμετωπίζονται συνειδητά, μπορεί να οδηγήσουν σε πρόβλημα. Η δυσφορία με την κατάσταση αυτή μπορεί να μεταφερθεί στο ίδρυμα. "Κάνουν τα πάντα λάθος." (Uphoff 2018)

Όταν οι γονείς και τα μέλη της οικογένειας συμμετέχουν ενεργά σε αυτή τη διαδικασία, ανταλλάσσουν ιδέες και μαθαίνουν να αναπροσανατολίζονται, αυτή η φάση μπορεί να είναι επιτυχής. Εάν ο γιος ή η κόρη επιθυμεί να ζήσει και να μείνει μαζί τους όσο το δυνατόν περισσότερο ή αν οι γονείς διατηρούν την πρωταρχική ευθύνη γι 'αυτούς, ο επαναπροσδιορισμός του ρόλου του και η ανάληψη ευθύνης θα είναι επίσης σημαντικοί για την επίτευξη μιας νέας ισορροπίας.

Τα παρακάτω σημεία μπορούν να βοηθήσουν στην αναμόρφωση της οικογενειακής δομής και στην επαναπροσδιορισμό των ρόλων:

• Ενεργός συμμετοχή στην οικογένεια, ανάπτυξη κοινών στρατηγικών, ανοιχτή αντιμετώπιση των συναισθημάτων και των αναγκών.

• Ανταπόκριση του ρόλου, των προοπτικών, των αναγκών, των επιλογών δράσης.

• Ανακαλύψτε τα συμφέροντα και το χώρο του σύζυγου σας και των άλλων μελών της οικογένειας. Τα αδέλφια συχνά θέτουν "αυτόματα" τις ανάγκες τους πίσω για χρόνια.

• Ανταλλάξτε απόψεις με άλλους γονείς

• Απολαύστε το κοινό χρόνο με τον σύντροφο σας και το χρόνο για τους δύο σας.

• Αφήστε το πένθος. Είναι ένα φυσιολογικό σύμπτωμα αλλαγής. Ζητήστε επαγγελματική βοήθεια εάν προστεθεί αϋπνία και άλλα σημάδια κατάθλιψης.

• Σταθερό κοινωνικό περιβάλλον, καλοί φίλοι και οικογένεια διευκολύνουν την αντικατάσταση.

• Εύρεση νέων και παλαιών συμφερόντων (και πάλι).

• Ώρα για νέα έργα.

• • Δείτε επίσης τη λίστα ελέγχου: Βήματα συγκεκριμένης διαδικασίας διαχωρισμού για γονείς  : Concrete Steps in the Separation Process for Parents 

·         Δυστυχώς, δεν μπορούμε να ασχοληθούμε ιδιαίτερα με την κατάσταση των αδελφών με αυτόν τον τρόπο. Ωστόσο, λόγω της σπουδαιότητας του θέματος, θα θέλαμε να επισημάνουμε ότι αυτή η συγκεκριμένη σχέση και οι συνέπειες για τα αδέλφια περιγράφονται όλο και περισσότερο στην ειδική βιβλιογραφία.

• Υπάρχει περισσότερος ελεύθερος χρόνος για νέα έργα, χόμπι ή ένα καλό βιβλίο.