Γήρανση

5. Τo τέλος της ζωής

5.4. . Επικοινωνία (2α-γ)

Τα προβλήματα επικοινωνίας αποδίδονται συχνά ως ένας σημαντικός λόγος για τον οποίο η παροχή παρηγορητικής περίθαλψης για άτομα με νοητική υστέρηση είναι πιο δύσκολη. Τα προβλήματα επικοινωνίας επηρεάζουν μια σειρά θεμάτων που σχετίζονται με τη βέλτιστη παροχή παρηγορητικής φροντίδας, συμπεριλαμβανομένης της εκτίμησης του πόνου και άλλων συμπτωμάτων, της συναισθηματικής υποστήριξης, της αποκάλυψης της αλήθειας ή της συγκατάθεσης για τη φροντίδα και τη θεραπεία (1: 36-39).

Τα ακόλουθα είναι σημαντικά για την εξασφάλιση καλής επικοινωνίας:

•         Αναγνώριση του γεγονότος ότι πολλοί άνθρωποι με νοητική υστέρηση χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να κατανοήσουν τις πληροφορίες, δεν μπορούν να διαχειριστούν υπερβολικά πολλές πληροφορίες ταυτόχρονα και χρειάζονται επανάληψη πληροφοριών

•         Συμπλήρωση λεκτικών και γραπτών πληροφοριών με σαφείς λέξεις και εικόνες για την προώθηση της κατανόησης

•         Προσαρμογή των μορφών επικοινωνίας στις συγκεκριμένες ανάγκες του ατόμου

•         Βοήθεια ατόμων με νοητική υστέρηση να κατανοήσουν την κατάστασή τους όσο θέλουν, κατά τρόπο που ταιριάζει στις ανάγκες επικοινωνίας τους

Η Amanda Cresswell, η οποία έχει νοητική υστέρηση, μιλά για το πώς ήταν για εκείνη όταν η μητέρα της πέθανε από έναν όγκο στον εγκέφαλο και όταν η ίδια διαγνώσθηκε με καρκίνο (4):

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ:

•         Μιλήσατε με το παιδί / αδελφό / πελάτη σας για το ζήτημα του τέλους της ζωής ;

•         Τι πιστεύεες ότι είναι το πιο σημαντικό να συζητήσετε; Γιατί;

•         Με ποιον τρόπο πιστεύετε ότι είναι ο καλύτερος τρόπος για να προετοιμάσετε το παιδί / αδελφό / πελάτη σας ότι κάποιο; που αγαπάει θα πεθάνει;

•         Κάντε ένα σχέδιο για το πώς θέλετε να μιλήσετε με το παιδί / αδελφό / πελάτη σας για το τέλος της ζωής και το θάνατο.