Ένα σύνολο προσεγγίσεων που σχεδιάστηκαν για να βοηθήσουν ένα άτομο να σχεδιάσει τη ζωή του και να υποστηρίξει. Χρησιμοποιείται συνήθως για τον προγραμματισμό της ζωής με ανθρώπους με μαθησιακές και αναπτυξιακές αναπηρίες, αν και προσφάτως υποστηρίχθηκε ως μέθοδος σχεδιασμού εξατομικευμένης υποστήριξης με πολλά άλλα τμήματα της κοινωνίας που αποσιωπούνται από παραδοσιακές μεθόδους παροχής υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών, των ανθρώπων με σωματικές αναπηρίες, άτομα με προβλήματα ψυχικής υγείας και ηλικιωμένους. Ο σχεδιασμός με επίκεντρο τον άνθρωπο γίνεται αποδεκτός ως πρακτική που βασίζεται σε αποδεικτικά στοιχεία σε πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο