Σεξουαλική υγεία
4. Κοινωνικοποίηση και σεξουαλικότητα
4.2. Η θεωρία των σεξουαλικών σεναρίων.
Οι κοινωνιολόγοι William Simon και John H. Gagnon (1986) ανέπτυξαν τη θεωρία των σεξουαλικών σεναρίων στη δεκαετία 1970-80. Η προσέγγιση αυτή δίνει έμφαση στο ρόλο του κοινωνικού και πολιτισμικού πλαισίου για τη διαμόρφωση της σεξουαλικότητας. Σύμφωνα με τη θεωρία αυτή, η σεξουαλικότητα δεν αποτελεί μία εγγενώς σημαντική διάσταση της ανθρώπινης συμπεριφοράς αλλά καθίσταται σημαντική μόνο όταν ορίζεται ως τέτοια από τη συλλογική ζωή ή όταν οι ατομικές εμπειρίες της δίνουν ιδιαίτερη σημασία. Οι Gagnon και Simon υποστήριξαν ότι η σεξουαλική συμπεριφορά δεν απορρέει απλά από την κοινωνικοποίηση σε σεξουαλικούς ρόλους στο πλαίσιο της οικογένειας, αλλά είναι προϊόν μιας πολύ πιο σύνθετης αλληλεπιδραστικής διαδικασίας, ενσωματωμένης στην ιδέα των σεξουαλικών σεναρίων.
Τα σεξουαλικά σενάρια διακρίνονται σε τρία επίπεδα: τα πολιτισμικά σενάρια (κοινωνικές νόρμες για τη σεξουαλικότητα), τα διαπροσωπικά σενάρια (αποτελούν το σημείο όπου οι κοινωνικές συμβάσεις και η ατομική επιθυμία συναντώνται και αφορούν στην πραγματική σεξουαλική δράση σε διαπροσωπικό επίπεδο) και τα ενδοψυχικά σενάρια (προσωπικές επιθυμίες και επιδιώξεις). Ορισμένες φορές στο πεδίο της σεξουαλικότητας φαίνεται να υπάρχει ασυμφωνία ανάμεσα στα ατομικά κίνητρα και τις κοινωνικέ επιταγές. Το πρόβλημα συμβιβασμού μεταξύ του ιδιωτικού και του δημόσιου απαιτεί διαπραγμάτευση στο ενδοψυχικό επίπεδο. Τα άτομα με ΝΑ συχνά αντιμετωπίζουν δυσκολίες σε αυτό το ενδοψυχικό επίπεδο καθώς δυσκολεύονται να κατανοήσουν τις κοινωνικές συμβάσεις και τις ιδιαιτερότητες των συντρόφων τους