Ανθρώπινα Δικαιώματα & Εργασία
2. Ανθρώπινα Δικαιώματα Ατόμων με Νοητική Αναπηρία
2.2. Επιτεύγματα και προκλήσεις
Η Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία (Convention on the Rights of Persons with Disabilities) έχει προωθήσει σημαντικά το διεθνές κανονιστικό πλαίσιο, με την προοπτική να βελτιώσει αισθητά τις ζωές των ατόμων με αναπηρία. Παρέχει επαρκή πρότυπα προστασίας των πολιτικών, πολιτιστικών, οικονομικών, πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία βάσει της ένταξης, της ισότητας και της μη διάκρισης. Διευκρινίζει ότι τα άτομα με αναπηρία έχουν το δικαίωμα να ζουν ανεξάρτητα στις κοινότητές τους, να κάνουν τις δικές τους επιλογές και να διαδραματίζουν ενεργό ρόλο στην κοινωνία.
Ειδικά στις δυτικές χώρες τα τελευταία χρόνια, σημειώθηκε σημαντική προόδος στη συμμετοχή και την ενδυνάμωση των ατόμων με αναπηρία μέσω της μεγαλύτερης πρόσβασης σε φυσικό και πληροφοριακό περιβάλλον. Εκατοντάδες μεγάλα ιδρύματα έχουν κλείσει και οι ωφελούμενοι τους έχουν μετακομίσει σε μικρότερες δομές στην κοινότητα. Πολλά άτομα με αναπηρία είναι ενταγμένα στην κοινότητα και έχουν μεγαλύτερη πρόσβαση στην πληροφόρηση, στη λήψη αποφάσεων και στις νέες τεχνολογίες. Σε σχολεία ανά τον κόσμο, περισσότεροι νέοι με αναπηρία απολαμβάνουν τώρα τις ίδιες εκπαιδευτικές ευκαιρίες με τους συνομηλίκους τους και αποκτούν τα απαραίτητα εργαλεία για να φθάσουν στο μέγιστο δυναμικό τους. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι με νοητική αναπηρία κερδίζουν αξιόλογους κοινωνικούς ρόλους ως υπάλληλοι ή εργοδότες, ως αθλητές, ως καλλιτέχνες, ως πολιτικά όντα, ως ενεργά μέλη της κοινότητας, με άλλα λόγια ως πραγματικοί πολίτες.
Ωστόσο, η κατάσταση απέχει
πολύ από το να είναι ιδανική. Υπάρχει ακόμα πολύ έδαφος για βελτίωση. Υπάρχουν
ακόμα πολλοί περιορισμοί και συχνά παραβιάζονται βασικά δικαιώματα των ΑμεΑ. Τα
άτομα με αναπηρία εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν διακρίσεις και εμπόδια που
τους εμποδίζουν να συμμετέχουν στην κοινωνία σε ισότιμη βάση με τους άλλους
καθημερινά. Χιλιάδες εξακολουθούν να ζουν σε ιδρύματα. Πολύ συχνά καταπατάται
το δικαίωμα τους να ενταχθούν στο γενικό σχολικό σύστημα, να εργαστούν, να
ζήσουν ανεξάρτητα στην κοινότητα, να κινηθούν ελεύθερα, να ψηφίσουν, να
συμμετάσχουν σε αθλητικές και πολιτιστικές δραστηριότητες, να απολαύσουν
κοινωνική προστασία, να έχουν πρόσβαση στη δικαιοσύνη, να επιλέξουν ιατρική
περίθαλψη και να συνάψουν ελεύθερα νομικές πράξεις, όπως η αγορά και πώληση
περιουσιακών στοιχείων.
Πολλά άτομα με αναπηρία,
αν και υποστηρίζονται από κοινοτικές υπηρεσίες, συνεχίζουν να ζουν σε
περιβάλλον όπου ουσιαστικά δεν έχουν έλεγχο της ζωής τους. Είναι απλά παρόντες
στην κοινότητα χωρίς να έχουν ενεργούς και σεβαστούς κοινωνικούς ρόλους. Στις υπηρεσίες
για τα άτομα με νοητική υστέρηση συχνά κυριαρχεί μια κουλτούρα υπερπροστασίας
(έλλειψης ρίσκου), με το πρόσχημα της επαγγελματικής εξουσίας, η οποία συνεχίζει
να επιβάλλει περιορισμούς και να παγιδεύει τους ανθρώπους σε μια βαρετή και μη
παραγωγική ζωή.
ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ
Παρακολουθήστε αυτό το βίντεο: Η Νάντια Κλάρκ, μια νεαρή γυναίκα με αναπηρία, εξηγεί γιατί τα ανθρώπινα δικαιώματα για τα άτομα με αναπηρία είναι απαραίτητα.